ΟΣΦΕ – ΠΣΦ: Πρόταση Νομοθεσία ΦΘ

Από: Ο.Σ.Φ.Ε. & Π.Σ.ΦΗμερομηνία: 15/03/24

Αρ. Πρωτ. : 101288

Προς: 

1. Υπουργείο Υγείας

-Γραφείου Υπουργού Υγείας

-Γραφείο Γενικού Γραμματέα Στρατηγικού Σχεδιασμού

2. Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων

-Γραφείο Προέδρου ΔΣ/ΕΟΦ

-Δ/νση Ελέγχου Παραγωγής & Κυκλοφορίας Προϊόντων

Αξιότιμοι κύριοι / κυρίες,

Με αφορμή τη συζήτηση για την αναθεώρηση της φαρμακευτικής νομοθεσίας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση των συστημικών ελλείψεων και προκλήσεων στην αλυσίδα εφοδιασμού των φαρμάκων, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φαρμακαποθηκαρίων (Π.Σ.Φ.) και η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ο.Σ.Φ.Ε.) επανέρχονται για να υποβάλλουν από κοινού τις πάγιες θέσεις τους για την ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν τον κλάδο σε εθνικό επίπεδο.

Σήμερα, το νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία των φαρμακαποθηκών αποτυπώνεται σε δύο βασικά νομοθετήματα:

  • Το ΠΔ. υπ’ αριθμ. 88/2004 (ΦΕΚ 68/Α/3-3-2004) «Οργάνωση και προδιαγραφές λειτουργίας φαρμακαποθήκης», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
  • Την ΚΥΑ Αριθ. Δ.ΥΓ3α/Γ.Π. 32221/ 2013 (ΦΕΚ 1049/B/29-4-2013) «Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας προς την αντίστοιχη νομοθεσία της Ε.Ε. στον τομέα της παραγωγής και της κυκλοφορίας φαρμάκων που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, σε συμμόρφωση με την υπ’ αριθμ. 2001/83/ΕΚ Οδηγία «περί κοινοτικού κώδικα για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση» (L 311/28.11.2001), όπως ισχύει και όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2011/62/ΕΕ, όσον αφορά την πρόληψη της εισόδου ψευδεπίγραφων φαρμάκων στη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού (L 174/1.7.2011)», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

Συγχρόνως δε υπάρχει πληθώρα εθνικών νομοθετικών πράξεων με τις οποίες ρυθμίζονται κατά καιρούς επιμέρους θέματα (πχ Καθορισμός της διαδικασίας εγκατάστασης και λειτουργίας των Κέντρων Αποθήκευσης και Διανομής, ώρες λειτουργίας, κλπ).

Εντούτοις, εντοπίζονται κενά, αδυναμίες ή παραλείψεις σε σημαντικές παραμέτρους που σχετίζονται με την εύρρυθμη και έννομη λειτουργία των φαρμακαποθηκών και τη χονδρική πώληση των φαρμάκων γενικότερα. Το αποτέλεσμα είναι να μην καλύπτουν ικανοποιητικά την ανάγκη για «πρόληψη» και όχι για «θεραπεία» / «καταστολή» της εμφάνισης παραβατικών συμπεριφορών χονδρεμπόρων που εκφεύγουν του σκοπού και της αποστολής του Π.Σ.Φ. και της Ο.Σ.Φ.Ε.

Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις που παραθέτουμε στοχεύουν στην ενίσχυση της διαφάνειας, στον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου και στην υιοθέτηση ρυθμιστικών παρεμβάσεων που, με συνοχή και συνέπεια, θα συντελέσουν στην αποκατάσταση της ισορροπίας στον κλάδο των φαρμακαποθηκών.

1. Διάκριση Αδειών Χονδρικής Πώλησης – άρθρο 103, παρ. 2 της ΚΥΑ Αριθ. Δ.ΥΓ3α/Γ.Π. 32221/ 2013

Στο Άρθρο 103 – παρ.2 της ΚΥΑ Αριθ. Δ.ΥΓ3α/Γ.Π. 32221/ 2013 (εθνική ρύθμιση) αναφέρονται οι επιχειρήσεις που μπορούν να πραγματοποιούν χονδρική πώληση φαρμάκων με τη λήψη της σχετικής άδειας από τον ΕΟΦ1.Είναι πλέον επιβεβλημένο να υπάρξει σαφής διάκριση των Αδειών Χονδρικής Πώλησης που χορηγούνται από τον ΕΟΦ εν τοις πράγμασι ως προς τη δραστηριότητα κάθε επιχείρησης – φαρμακαποθήκη ή αποθήκη παραγωγού, αντιπροσώπου ή εισαγωγέα φαρμακευτικών προϊόντων ή επιχείρηση Αποθήκευσης & Διανομής προϊόντων για λογαριασμό τρίτων (3PL).

Η διάκριση είναι δυνατό να γίνεται κατά την έκδοση των Αδειών Χονδρικής Πώλησης, ώστε να περιλαμβάνονται οι ειδικές διατάξεις ή/και υποχρεώσεις ή/και περιορισμοί ανά κατηγορία δραστηριοποίησης, πιθανώς με τη χρήση του ενωσιακού προτύπου (Compilation of Union Procedures on Inspections and Exchange of Information EMA/369583/2023)

Αιτιολόγηση

Στην Οδηγία 2001/83/ΕΚ (άρθρο 77) ορίζεται ότι τα κράτη μέλη λαμβάνουν κάθε πρόσφορο μέτρο για να εξασφαλίσουν ότι η χονδρική πώληση φαρμάκων εξαρτάται από την κατοχή άδειας για την άσκηση της δραστηριότητας του χονδρεμπόρου φαρμάκων, χωρίς να ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες της εφαρμογής της χορήγησης της εν λόγω άδειας.

Κατά συνέπεια, στην Ελλάδα όπως στα περισσότερα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εφαρμογή αυτών των διατάξεων περιορίστηκε σε μία ενιαία άδεια χονδρικής πώλησης, η οποία δεν κάνει διάκριση μεταξύ διαφορετικών τύπων χονδρικής πώλησης.

Στην πράξη, οι Άδειες Χονδρικής Πώλησης που χορηγούνται σήμερα δεν αναδεικνύουν την ουσία των δραστηριοτήτων που ασκούν οι φαρμακαποθήκες, οι οποίες διαφέρουν θεμελιωδώς από τις άλλες μορφές δραστηριοτήτων διανομής στον τομέα της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Οι Κάτοχοι Άδειας Κυκλοφορίας (ΚΑΚ), οι αντιπρόσωποι και εισαγωγείς φαρμάκων και οι Παραγωγοί διακινούν μόνο τα φαρμακευτικά προϊόντα για τα οποία έχουν ίδιο όφελος και νομική υποχρέωση μέσω του καθορισμένου ρόλου τους στην άδεια κυκλοφορίας των εν λόγω προϊόντων. Στην πλειοψηφία μάλιστα των περιπτώσεων η εν λόγω διακίνηση γίνεται μέσω των Επιχειρήσεων Αποθήκευσης & Διανομής προϊόντων για λογαριασμό τρίτων (3PL “third party logistics”) οι οποίες αποθηκεύουν και διακινούν αγαθά κατ’ εντολή τρίτων προσώπων και δεν κατέχουν ή/και πωλούν φάρμακα για λογαριασμό τους, εφόσον ο σκοπός τους είναι η «παροχή υπηρεσιών Εφοδιαστικής προς τρίτους». Η λειτουργία τους δε ρυθμίζεται από ειδικές κανονιστικές διατάξεις (Ν.4302/ΦΕΚ Α΄225/8.10.2014) οι οποίες


1 Άρθρο 103, παρ. 2 – ΚΥΑ Αριθ. Δ.ΥΓ3α/Γ.Π. 32221/ 2013
2. Η χονδρική πώληση φαρμάκων μπορεί να πραγματοποιείται από τις νομίμως λειτουργούσες επιχειρήσεις που αναφέρονται παρακάτω και έχουν εφοδιασθεί με την άδεια που προβλέπεται στην παράγραφο 1:
Παραγωγοί, αντιπρόσωποι και εισαγωγείς φαρμάκων, περιλαμβανομένων των κατόχων άδειας κυκλοφορίας φαρμάκων, Φαρμακαποθήκες, Φαρμακαποθήκες των προμηθευτικών συνεταιρισμών φαρμακοποιών, Συνεταιρισμοί φαρμακοποιών, Επιχειρήσεις Αποθήκευσης & Διανομής προϊόντων για λογαριασμό τρίτων (3PL “third party logistics”)


δεν λαμβάνονται υπόψη κατά την έκδοση των αντίστοιχων Αδειών Χονδρικής Πώλησης από τον ΕΟΦ και δεν γνωρίζουμε την έκταση των ελέγχων που διενεργούνται σε αυτή την κατεύθυνση.

Στον αντίποδα, οι φαρμακαποθήκες αγοράζουν, αποθηκεύουν και πωλούν ένα πλήρες φάσμα φαρμάκων με ειδικό βάθος αποθεμάτων το οποίο είναι σε θέση να διανέμουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Ενώ οι άλλες κατηγορίες χονδρεμπόρων επικεντρώνονται στη διανομή μιας επιλεγμένης (περιορισμένης) ποικιλίας φαρμάκων προς άλλους χονδρεμπόρους, οι φαρμακαποθήκες χρησιμεύουν ως «υπηρεσία μίας στάσης» για τα φαρμακεία και πρόσωπα που έχουν λάβει άδεια ή δικαιούνται να χορηγούν φάρμακα στο κοινό προσφέροντας υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας.

Η ανυπαρξία διάκρισης των αδειών χονδρικής πώλησης δημιουργεί μια δύσκολα αποδεκτή κατάσταση στην οποία οι απαιτήσεις που επιβάλλονται στις φαρμακαποθήκες δεν υποστηρίζονται από διακριτή άδεια που θα αναγνώριζε τη βασική υπηρεσία που παρέχουν για τη διασφάλιση της επαρκούς, μόνιμης και έγκαιρης προμήθειας φαρμάκων και, ως εκ τούτου, αποτελούν τον ζωτικό κρίκο στην αλυσίδα εφοδιασμού.

Οι φαρμακαποθήκες μπορούν να επιτελέσουν σωστά τον ρόλο τους και να ικανοποιήσουν την Υποχρέωση Δημόσιας Υπηρεσίας, μόνο εάν εφοδιάζονται κατάλληλα και συνεχώς από τις φαρμακευτικές εταιρείες (ΚΑΚ).

Μέχρι τώρα, οι φαρμακευτικές εταιρείες εφαρμόζουν ποσοστώσεις εφοδιασμού (supply quotas) βάσει των οποίων καθορίζεται η ποσότητα των φαρμακευτικών προϊόντων που κατανέμεται ανά φαρμακαποθήκη σε μηνιαία ή ετήσια βάση. Η πρακτική των ποσοστώσεων εφοδιασμού είναι ασυμβίβαστη με τις υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας, ενώ ο καθορισμός των ποσοστώσεων εφοδιασμού είναι αδιαφανής διότι δεν γνωστοποιούνται τα κριτήρια που επιλέγονται και οι ανάγκες που υπηρετούνται.

Συνέπεια αυτού, είναι ο εξαναγκασμός των φαρμακαποθηκών να εφαρμόσουν με τη σειρά τους μέτρα εξορθολογισμού της προσφοράς στα φαρμακεία για να μετριάσουν τον αντίκτυπο αυτής της περιορισμένης ποσόστωσης και ενδεχομένως να αυξήσουν την πιθανότητα ελλείψεων.

2. Υποχρέωση δημόσιας υπηρεσίας – Άρθρο 2, παρ. 19, ΚΥΑ Αριθ. Δ.ΥΓ3α/Γ.Π. 32221/2013

– Να τεθεί ελάχιστο % όριο πωλήσεων φαρμάκων από τις φαρμακαποθήκες προς τα φαρμακεία της επικράτειας επί του συνόλου των ετήσιων πωλήσεων φαρμάκων τους (τόσο επί της αξίας όσο και επί των τεμαχίων), το οποίο και θα αποδεικνύει πως η κύρια δραστηριότητα τους είναι η κάλυψη των εγχώριων αναγκών. Από τους εν λόγω υπολογισμούς εξαιρούνται οι αξίες και τα τεμάχια που αφορούν τις συναλλαγές μεταξύ εταιρειών του ίδιου επιχειρηματικού ή συνεταιριστικού ομίλου και των συναλλαγών μεταξύ πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνεταιρισμών.

– Κάθε φαρμακαποθήκη να γνωστοποιεί στον ΕΟΦ την γεωγραφικά καθορισμένη περιοχή στην έκταση της οποίας θα είναι σε θέση να διαθέτει μονίμως ένα σύνολο φαρμάκων εξασφαλίζοντας την παράδοσή τους εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.

– Οι φαρμακευτικές εταιρείες να εφαρμόζουν ποσοστώσεις εφοδιασμού (supply quotas) ανά φαρμακαποθήκη μόνο κατόπιν κοινοποίησης στις αρμόδιες αρχές για έλλειψη βασικού φαρμάκου και ο υπολογισμός του καθεστώτος κατανομής των ποσοστώσεων πρέπει να είναι διαφανής τόσο για τις φαρμακαποθήκες όσο και για τις αρμόδιες αρχές εκ των προτέρων, ώστε να καθίσταται δυνατή η βελτιστοποιημένη κατανομή των διαθέσιμων ποσοτήτων φαρμάκων.

Αιτιολόγηση

Ως «Υποχρέωση Δημόσιας Υπηρεσίας» ορίζεται η υποχρέωση που επιβάλλεται στους χονδρεμπόρους να διαθέτουν μονίμως ένα σύνολο φαρμάκων καταλλήλων για την κάλυψη των απαιτήσεων μιας γεωγραφικά καθορισμένης περιοχής και για την εξασφάλιση της παράδοσης των απαιτούμενων προμηθειών σε πολύ σύντομα χρονικά διαστήματα σε όλη την έκταση της εν λόγω περιοχής.

Σε συνάφεια με τις προηγούμενες επισημάνσεις, η υποχρέωση δημόσιας υπηρεσίας κάθε φαρμακαποθήκης πρέπει να είναι σαφής ως προς τις πωλήσεις που πραγματοποιεί σε γεωγραφικά καθορισμένη περιοχή την οποία είναι σε θέση να εξυπηρετεί σε εύλογο χρονικό διάστημα. Φυσικά, είναι στην ευχέρεια των Αρχών να ορίσουν τη διάρκεια του εύλογου χρονικού διαστήματος (πχ 24ώρες για παράδοση σε οποιοδήποτε σημείο της ηπειρωτικής περιοχής την οποία εξυπηρετεί η εν λόγω φαρμακαποθήκη).

Είναι δεδομένο ωστόσο ότι οι φαρμακαποθήκες εξαρτώνται από τις προμήθειες των φαρμακευτικών εταιρειών (ΚΑΚ, παραγωγοί, εισαγωγείς). Με την τρέχουσα πρακτική, η φαρμακαποθήκη είναι αδύνατο να «εγγυηθεί» το αποτέλεσμα που επιδιώκει η διάταξη χωρίς το αναγκαίο δικαίωμα προμήθειας. Η προτεινόμενη ρύθμιση είναι αναγκαία για να εξασφαλιστεί η συνεκτική εφαρμογή των υποχρεώσεων αμφότερων των μερών.

3. Καθορισμός ελάχιστης επιφάνειας και αποθεμάτων φαρμακαποθηκών – άρθρο 2, παρ. 1 και προσθήκη παρ. 1 στο άρθρο 4 του Π.Δ. 88/2004

– Ο ανεξάρτητος ενιαίος χώρος της φαρμακαποθήκης να έχει ελάχιστη συνολική επιφάνεια τουλάχιστον 250 τ.μ. για όλες τις νεοϊδρυόμενες φαρμακαποθήκες.

– Κάθε φαρμακαποθήκη να διαθέτει απόθεμα τουλάχιστον από τρείς χιλιάδες (3000) διαφορετικούς κωδικούς φαρμάκων που διακινούνται στα φαρμακεία της κοινότητας.

– Η αξία του αποθέματος φαρμάκων σε χονδρικές τιμές να είναι τουλάχιστον τετρακοσίων χιλιάδων (400.000) ευρώ.

Αιτιολόγηση

Σύμφωνα με την πάγια θέση της νομολογίας και των διατάξεων της εθνικής αλλά και της ενωσιακής φαρμακευτικής νομοθεσίας, οι φαρμακαποθήκες επιτελούν λειτούργημα υψίστου δημοσίου συμφέροντος το οποίο επέχει θέση «δημόσιας υπηρεσίας». Συνεπώς όλοι οι εμπλεκόμενοι στο χώρο του χονδρικού εμπορίου φαρμάκων θα πρέπει να πληρούν ορισμένα αυστηρότερα κριτήρια για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, όπως αυτά ορθώς είχε νομοθετήσει η Πολιτεία και στο παρελθόν, προκειμένου αφενός να είναι σε θέση να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα της επιχείρησής τους σε έναν πολύ απαιτητικό κλάδο της οικονομίας αφετέρου δε να είναι σε θέση να ικανοποιήσουν και να διασφαλίζουν ανά πάσα στιγμή την επάρκεια των αποθεμάτων της Χώρας σε φάρμακα.

4. Κυρώσεις – Ν.Δ. 96/1973, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει

– Τη θέσπιση αυστηρών κυρώσεων στους παραβάτες της φαρμακευτικής νομοθεσίας οι οποίες να περιλαμβάνουν και ποινική δίωξη τόσο των νομικών προσώπων όσο και των φυσικών προσώπων που συμμετέχουν στην μετοχική σύνθεση ή/και στη διοίκηση, άμεσα ή έμμεσα, αλλά και στον Υπεύθυνο Φαρμακοποιό που έχει διορισθεί κατά τη χορήγηση της άδειας χονδρικής πώλησης για περιπτώσεις που διαπιστώνεται η πώληση ή η αγορά φαρμάκων από φαρμακεία με σκοπό τη συλλογή τους προς εξαγωγή ή άλλη παράνομη δραστηριότητα.

Αιτιολόγηση

Σκοπός της προτεινόμενης ρύθμισης είναι η επέκταση του πλαισίου των προβλεπομένων ποινών και κυρώσεων και επί παραβατικών συμπεριφορών που σχετίζονται με το σύγχρονο φαινόμενο της διαδικτυακής κυρίως προώθησης ψευδεπίγραφων φαρμάκων με σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία, αλλά και του “inverse distribution”, σύμφωνα με το οποίο επιτήδειοι κυρίως από τον χώρο του χονδρεμπορίου αγοράζουν από τα φαρμακεία, είτε με τη συναίνεση είτε με την άγνοια του φαρμακοποιού, και έπειτα εξάγουν τα σκευάσματα προκαλώντας στρεβλώσεις στην εγχώρια αγορά του φαρμάκου.

Η υιοθέτηση αυστηρών μέτρων και ποινών καθίσταται μονόδρομος για την εξομάλυνση της αγοράς με επάρκεια φαρμακευτικών προϊόντων και την κατ’ επέκταση εξυγίανση του χώρου της υγείας καθώς και την προστασία των πολιτών.

5. Καθορισμός ανταποδοτικών τελών – Ν.1316/1983, άρθρο 11, περ. β’

– Τη θέσπιση ανταποδοτικών τελών για την αίτηση χορήγησης άδειας χονδρικής πώλησης φαρμάκων ή αίτηση τροποποίησης ή επέκτασης ή ανανέωσής της.

– Τη θέσπιση ανταποδοτικών τελών για την αίτηση εγγραφής στο Μητρώο Φαρμακομεσιτών ή αίτηση τροποποίησής της.

Αιτιολόγηση

Η θέσπιση των ως άνω ανταποδοτικών τελών έχει ήδη προβλεφθεί με το άρθρο 51 του Ν.4316/2014, αλλά δεν έχει υλοποιηθεί. Παρά το γεγονός ότι έχει παρέλθει δεκαετία δεν έχει ακόμη καθορισθεί και νομοθετηθεί το ύψος των ανταποδοτικών τελών (παράβολα) για τις ανωτέρω περιπτώσεις με αποτέλεσμα η αίτηση των ενδιαφερομένων να εισέλθουν στην αλυσίδα εφοσδιασμού του φαρμάκου να είναι «ανέξοδη» και ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων να στερείται σημαντικών εσόδων.

Η παρούσα πρόταση είναι σε απόλυτη συνάφεια με τις προηγούμενες, καθώς διευκολύνεται τοιουτοτρόπως η είσοδος οποιουδήποτε «καιροσκόπου» στον κλάδο των φαρμακαποθηκών, και δια της πλαγίας οδού, με το «ένδυμα» του φαρμακομεσίτη στο χονδρικό εμπόριο φαρμάκων.

6. Δικαιολογητικά Χορήγησης Αδειών Χονδρικής Πώλησης – άρθρο 104, παρ. 1 της ΚΥΑ Αριθ. Δ.ΥΓ3α/Γ.Π. 32221/ 2013

Η επικαιροποίηση των δικαιολογητικών που περιλαμβάνονται στο άρθρο 104 της ΚΥΑ ΚΥΑ Αριθ. Δ.ΥΓ3α/Γ.Π. 32221/2013 ως συνοδευτικά της αίτησης για χορήγηση άδειας χονδρικής πώλησης με βάση τις ισχύουσες νομοθετικές και κανονιστικές απαιτήσεις, είναι επιβεβλημένη για την αποφυγή της σύγχυσης που δημιουργείται.

Αιτιολόγηση

Η λειτουργία των φαρμακαποθηκών υπάγεται στις διατάξεις του Ν.4442/2016 (ΦΕΚ 230/Α/7.12.2016)
«Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις» με τον οποίο
έγινε προσπάθεια απλούστευσης του πλαισίου άσκησης των δραστηριοτήτων των Κέντρων
Αποθήκευσης και Διανομής.

Με την ΚΥΑ Aριθμ. Φ.61/5542/72/2018 (ΦΕΚ 62/Β/18-1-2018) καθορίστηκε επακριβώς το περιεχόμενο και η διαδικασία α) χορήγησης της έγκρισης εγκατάστασης β) της γνωστοποίησης των Κέντρων Αποθήκευσης και Διανομής και κάθε άλλο σχετικό θέμα αναφορικά με τις δραστηριότητες που ασκούνται εντός αυτών, εκτός των θεμάτων που αφορούν στη φαρμακευτική νομοθεσία.

Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλά από τα δικαιολογητικά που ζητούνται κατά την υποβολή της αίτησης χορήγησης Άδεια Χονδρικής πώλησης από τον ΕΟΦ να επαναλαμβάνονται, και μάλιστα με όρους που έχουν τροποποιηθεί ή καταργηθεί.

Παρεμφερές παράδειγμα αποτελεί ο διορισμός του Υπεύθυνου Φαρμακοποιού, για τον οποίο βασική προϋπόθεση είναι να διαθέτει τα προσόντα που ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του ν. 1963/1991 (ΦΕΚ 138 Α΄) το οποίο έχει ήδη καταργηθεί με νεότερες διατάξεις. Αντίθετα, είναι προαιρετική η ύπαρξη προϋπηρεσίας στην ειδικότητά του, και όχι υποχρεωτική ως αρμόζει.

Σήμερα, οι φαρμακαποθήκες επενδύουν τα μέγιστα σε χρόνο και πόρους για να διασφαλίσουν ότι ανταποκρίνονται στην προσφορά και στη ζήτηση ασθενών και φαρμακείων, καθώς και άλλων επαγγελματιών υγείας. Γι’ αυτό και ο πρωταρχικός στόχος των προτεινόμενων ρυθμίσεων είναι η διασφάλιση της ακεραιότητας της εφοδιαστικής αλυσίδας από κάθε εμπλεκόμενο που δεν ανταποκρίνεται ως οφείλει στο ρόλο του, συμπεριλαμβανομένων όλων των κρίκων της (ΚΑΚ, εισαγωγείς, παραγωγοί, φαρμακεία, κλπ).

Με εκτίμηση
Για την Ο.Σ.Φ.Ε

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.

Μπιρλιράκης Βασίλειος

Για τον Π.Σ.Φ.

O Πρόεδρος του Δ.Σ.

Σκυλακάκης Θεόδωρος